"Blades of Fire: Exclusive First Look"

Toen ik voor het eerst ging zitten om de nieuwste schepping van ontwikkelaar Mercurysteam, Blades of Fire , te ervaren, verwachtte ik een moderne kijk op hun Castlevania: Lords of Shadow -serie, doordrenkt met de hedendaagse flair van God of War . Na een uur gameplay merkte ik echter dat ik ondergedompeld was in wat voelde als een zielige ervaring, waar de focus lag op wapenstatistieken in plaats van traditionele RPG -karakterontwikkeling. Tegen de conclusie van mijn hands-on sessie van drie uur werd het duidelijk dat Blades of Fire een unieke mix is ​​van bekende elementen en innovatieve ideeën, het maken van een frisse en boeiende benadering van het actie-avontuur genre.

Op het eerste gezicht lijkt Blades of Fire misschien een kloon van Sony Santa Monica's God of War , met zijn donkere fantasie-setting, krachtige gevechtsbewegingen en een camera van de derde persoon die je dicht bij de actie houdt. De openingstijden van de game introduceerden me in een labyrintische kaart vol met schatkisten, navigeerde met de hulp van een jonge metgezel die assisteerde bij het oplossen van puzzels. Onze zoektocht leidde ons naar een vrouw van de wildernis die in een huis woonde bovenop een gigantisch wezen. Terwijl deze elementen de Noorse saga van Kratos weerspiegelen, leent Blades of Fire ook zwaar van het playbook van Fromsoftware, inclusief aamvilvormige controlepunten die gezondheidsdrankjes en respawn-vijanden aanvullen.

De wereld van de game roept een nostalgische fantasie -sfeer uit de jaren 80 op, waar personages als Conan the Barbarian precies in de gespierde soldaten zouden passen, en bizarre vijanden die doen denken aan Jim Henson's labyrint stuiteren op bamboe pogo -sticks. Het verhaal voelt ook retro, met een slechte koningin die staal in steen verandert, en jij, zoals Aran de Lira, een smid -halfgod, belast met het verslaan van haar om het metaal van de wereld te herstellen. Hoewel de setting en het uitgangspunt een charmant old-school gevoel hebben, houden het verhaal, personages en schrijven misschien niet zo dwingend stand als de gameplay, die doen denken aan vele over het hoofd gezien Xbox 360 ERA-verhalen.

De ware kracht van vuurbladen ligt in zijn mechanica. Het gevechtssysteem is gebouwd rond directionele aanvallen en gebruikt elke gezichtsknop op de controller. Op een PlayStation -controller richt Triangle op het hoofd, kruist de romp, terwijl vierkant en cirkel naar links en rechts veegt. Door de houding van een vijand te lezen, kunt u hun verdediging effectief doorbreken. Een soldaat die hun gezicht bewaakt, kan bijvoorbeeld worden verslagen door laag te richten en hun darm te slaan, wat resulteert in bevredigend viscerale effecten.

Het systeem schijnt tijdens ontmoetingen zoals de eerste grote baas die vecht tegen een kwijlende trol, die een tweede gezondheidsbalk heeft die alleen kan worden beschadigd nadat ze het uiteenvallen. Het ledemaat dat u verdeelt, is afhankelijk van uw aanvalshoek, waardoor strategische ontwapening mogelijk is. Je kunt zelfs het gezicht van de trol verwijderen, waardoor het blind en kwetsbaar blijft totdat het zijn ogen regenereert.

Wapens in Blades of Fire vereisen zorgvuldige aandacht. Ze zijn saai met gebruik, waardoor schade in de loop van de tijd wordt verminderd, waardoor slijperstenen nodig zijn of van houdingen schakel. Elk wapen heeft een duurzaamheidsmeter die uitgeput is, die reparaties vereist bij aambeeldcontrolepunten of smelten voor het maken van nieuwe wapens. Dit leidt tot de meest innovatieve functie van de game: The Forge.

Bladen van vuurschermen

Het Forge -systeem is uitgebreid, beginnend met een basiswapensjabloon die Aran schetst op een schoolbord. U kunt aspecten zoals de lengte van de pool van een speer of de vorm van de kop wijzigen, die statistieken zoals bereik- en schade -type beïnvloeden. Verschillende materialen beïnvloeden het gewicht en de eisen van het uithoudingsvermogen, waardoor het gevoel wordt verbeterd van het maken van een uniek wapen. U kunt zelfs uw creatie noemen.

Het knutselproces eindigt daar niet. Je moet fysiek het metaal op een aambeeld hameren door een gedetailleerde minigame, die de lengte, kracht en hoek van elke staking regelt om bij een ideale curve te passen. Het overwerken van het staal verzwakt het wapen, dus precisie is de sleutel. Uw prestaties verdienen een sterrenbeoordeling en bepaalt hoe vaak u het wapen kunt repareren voordat het permanent breekt.

Hoewel het Forge -concept innovatief is, kan de minigame frustrerend onduidelijk zijn. Ik hoop op verbeteringen of een betere tutorial vóór de lancering, omdat het een cruciaal onderdeel is van de aantrekkingskracht van de game.

MercurySteam streeft ernaar dat spelers een diepe band vormen met hun vervaardigde wapens, die ze gedurende een reis van 60-70 uur draagt. Terwijl je verkent en nieuwe metalen vindt, kun je je wapens opnieuw ontstaan ​​om hun eigenschappen te verbeteren, waardoor ze effectief blijven tegen nieuwe uitdagingen. Het doodssysteem versterkt deze band; Bij de nederlaag laat je je wapen vallen en zonder respawnen zonder, maar het blijft in de wereld om te herstellen.

De invloeden van MercurySteam zijn duidelijk, van de brutale gevecht van hun begin 2000 -spelblad van duisternis tot de innovaties van fromsoftware en het wereldontwerp van God of War . Toch vallen Blades of Fire uit elkaar en herinterpreteert deze elementen opnieuw in een afzonderlijke ervaring. Hoewel ik me zorgen maak over de generieke donkere fantasie -setting van de game en het potentiële gebrek aan variatie, is de diepe verbinding tussen je vervalste messen en de vijanden waarmee je wordt geconfronteerd intrigerend. In een tijdperk waarin complexe games zoals Elden Ring en Monster Hunter mainstream succes hebben gevonden, heeft Blades of Fire het potentieel om iets unieks en fascinerends te bieden voor de gaminggemeenschap.